Dit soort cilinder-cafépiano's worden ook wel eens een "tingeltangel" genoemd, omdat er ook bellen, een metallofoon en een xylofoon meespelen. Amato Pasquale bouwde het instrument in Brussel rond 1910-1925. Het ziet er op het eerste gezicht een mooie linnenkast uit met glas-in-loodraampjes. Langs de zijkant is een muntinworpsysteem waarop Pasquale een patent had en op de cilinder staan 10 melodietjes. Cafépiano's waren erg populair van ca.1900, vooral op locaties waar het 'werkvolk' vertier kwam zoeken, zoals danszalen, cafés en zelfs bordelen.